Asıl adı Kompulsif Biriktirme Hastalığı (Dispozofobi) olan ve halk arasında istifçilik olarak bilinen hastalık, kişinin değerli olsun veya olmasın, eşya, atık, ambalaj vb. maddeleri atamama durumu olarak tanımlanıyor. Bireylerin özellikle sosyal yaşantısına önemli ölçüde etki eden istifçilik, aynı zamanda hem kişiye hem de yakın çevresine duygusal, fiziksel ve maddi anlamda zararlar veriyor
Tarihi geçmiş gazeteler, dergiler, boş şişeler, her çeşit plastik eşya, poşetler, ambalajlar, eski giysiler, kırık dökük veya bozuk eşyalar ve akla hayale gelmeyecek çeşitlilikte işe yaramayan bir dünya şey.
Türkiye'de görülme oranı yüzde 3
Uzmanlara göre, kişinin 'istifçi' olarak tanımlanması için çöp olarak tabir edeceğimiz tüm gereksiz eşyaların yaşam alanını kısıtlayacak boyutta biriktirip onlardan vazgeçememesi gerekiyor.
Çeşitli kaynaklar istifçilik hastalığının Türkiye'de yüzde 3, dünyada ise yüzde 6 oranında görüldüğü belirtiyor.
Yoksulluk, Duygusal Açlık, Depresyon Temel Sebepler
İstifçilik sorununun kaynağında yoksul bir ortamda yetişmek, duygusal açlık gibi türlü sebeplerin olabileceği gibi bazen de depresyon, kaygı bozukluğu ya da dikkat eksikliği gibi sorunların da istifçilik rahatsızlığını tetikleyebildiği ileri sürülüyor.
Sebebi her ne olursa olsun "dispozofobi" de diğer tüm psikolojik hastalıklar gibi uzman desteğiyle tedavi edilebilen bir problem olarak nitelendiriliyor.
Çöpler Yaşam Alanı Bırakmıyor
dispozofobiden muzdarip kişilerin, banyo, mutfak, yatak odası gibi yaşam alanlarının çok küçük bir kısmını kendileri için kullanabiliyorlar çünkü gereksiz eşyalar etraflarını sarmış oluyor.
Yaşam kalitesini bir hayli düşüren bu rahatsızlığı bulunanlar gerçekten de yaşam alanını kısıtlayacak kadar fazla şey biriktiriyorlar.
Dahası istiflediği tüm o değersiz eşyalardan birinin kaybında, öfke ve kaygı gibi psikolojik sorunlar yaşıyorlar.
Biriktirme hastalığının ileri seviyesi sadece istifçi için değil, sosyal çevresi için de olumsuz sonuçlar doğurabiliyor.
Sağlıksız pis ortamdan bir süre sonra kötü kokular yükseliyor hatta fareler etrafta cirit atıyor.
Toplum tarafından "çöp ev" olarak etiketlenen "dispozofobi" hastasının yaşadığı evlerin sonu genelde "belediyeden" gönderilen ekiplerin çöpleri atıp evi dezenfekte etmesiyle sonlanıyor.
